ผมถ่ายภาพเป็นงานอดิเรก
ถ้านับจากวันที่ผมซื้อกล้อง DSLR ตัวแรกจนวันนี้ 7-8 ปีได้แล้วครับ
กล้อง DSLR ตัวแรกที่ผมได้ใช้คือ Nikon D90 เป็นกล้องที่ดีมากๆตัวนึง ผมใช้มันอยู่ 7-8 ปี กับเลนส์ไม่กี่ตัว (18-55VR,Sigma 30 F1.4) ก็พอเพียงกับการใช้งานมากๆ
จนเวลาผ่านไปสักพักกล้อง D90 เริ่มเสื่อมสภาพลงส่วนนึง และเทคโนโลยีในการแสดงผลพัฒนาสูงขึ้นมาตามลำดับ (ตอนผมซื้อกล้อง จอคอมพิวเตอร์ผมความละเอียดยังน้อยกว่าจอสมาร์ทโฟนที่ออกมาขายทุกวันนี้)
ในอดีตทิศทางของกล้องดิจิตอลยังมีการพัฒนาภาพ เทคโนโลยีให้เป็นไปในทิศทางใกล้เคียงกับกล้องฟิล์มมากที่สุด ความละเอียด ความสว่าง หลายอย่างๆ
แต่ปัจจุบันคนพัฒนากล้องคงเกิดพุทธิปัญญาบางอย่างให้รู้ว่า “ไอเหี้ยกล้องดิจิตอลมันก็ต้องพัฒนาไปเป็นดิจิตอลซิว่ะ” จากแต่ก่อนแสงน้อยถ่ายที่มืด ต้องใช้เลนส์ F กว้างๆ ให้ภาพมันได้สว่าง แต่ในดิจิตอลเราใช้ ISO ผสานกับ CPU ในตัวกล้อง ดัน iso เอา เดียวนี้ ISO 12800 ถ่ายงานไว้ใจได้ (สมัยก่อน Nikon D90 ผม ISO 800 ภาพหมาไม่แดกแล้ว)
อีกเรื่องที่จะว่ากันให้เห็นชัดๆในวันนี้คือเรื่องของ Dynamic range ที่สำคัญมากๆวงการถ่ายภาพในปัจจุบันไปแล้ว สมัยเราใช้ฟิล์มหรือดิจิตอลแรกๆ ถ่ายสว่างคือสว่างเลย ถ่ายมืดคือมืดเลย ไม่สามารถเอาไฟล์มาทำให้กลมกล่อมอูมามิได้ แต่กล้องเดียวนี้ Software ทำภาพเดียวนี้ สนับสนุนเรื่องพวกนี้อย่างมาก
ผมลงภาพตัวอย่างที่เป็นภาพเปิดไว้ ดูแล้วเหมือนภาพปกติธรรมดาภาพนึง แต่ด้านล่างเป็นภาพต้นฉบับที่ผมเข้าไปดึง Shadow ใน Lightroom ขึ้นมา และเก็บ Hilight ให้ลงมาอีกนิด โอเคภาพที่แต่ก่อนถ่ายเหี้ยอะไรมาก็ไม่รู้ เดี่ยวนี้ไม่ใช่แล้วครับ เอามาทำงานต่อได้
ผมเขียนเรื่องนี้ไว้ในปี 2014 ถ้ายังไม่ตายปี 2024 ก็ไม่รู้เลยว่ากล้องมันจะพัฒนาไปถึงเมื่อไหร่
ที่สุดแล้วอย่าไปตามเทคโนโลยีครับ มีความสุขกับสมบัติเรา หาความรู้แล้วใช้มันให้มีความสุขที่สุดเป็นพอ
ปล.ภาพตัวอย่างถ่ายจาก Nikon D750 + Nikkor 24-120 VR NANO
No Comments